نوشتن چک قوانین تنظیم چک حامل دو امضا ضمانت عدم پرداخت

ابتدا به معرفی بخش های یک چک می پردازم و بعد از آن روش های محکم کاری را بیان مینمایم.

1.تاریخ: به دو صورت عددی و حروف روی دسته چک (معمولاً قسمت بالا سمت راست) قرار دارد. طبق قانون ایران نوشتن تاریخ به حروف اجباری می باشد و در ضمن برای جلوگیری از سوءاستفاده توصیه می کنیم اگر به عدد تاریخ را نمی نویسید، حتماً تاریخ را به حروف درج نمائید. چون تاریخ چک بیانگر زمانی است که باید در حساب شما پول به مقدار چک صادر شده وجود داشته باشد و در صورتی که در آن تاریخ پول وجود نداشته باشد، دارنده ی چک می تواند چک را برگشت بزند.

به نظر لازم می آید که در مورد هر چک سه نفر را بشناسید:

1.صادرکننده: شخصی که چک را نوشته است.

2.دارنده: کسی که چک را در وجه وی نوشته اند.

3.بانک: بانکی که باید چک به شعب آن برای نقد شدن برود.

2.مبلغ چک به حروف: که باید به حروف نوشته شود و معمولاً مبلغ چک را یک بار به ریال و یک بار به تومان پشت سر هم می نویسند. مثلاً مبلغ 2400000 ریال را اینگونه می نویسند : دومیلیون و چهارصدهزار ریال معادل دویست و چهل هزار تومان.

3.در وجه: اینجا باید نام کسی را که می خواهید چک را به او بدهید بنویسید. از نظر قانونی شما مجازید که یا نام کامل و شناسنامه ای شخص را بنویسید و یا از واژه ی حامل و یا آورنده استفاده نمائید. اما نکته ی قابل توجه این است که در هنگام نقد کردن چک، باید شخص دارنده ی چک، آن را پشت نویسی و امضاء کند. اگر چک در وجه شخص مشخصی باشد، تنها آن شخص می تواند مبلغ آن چک را با ارائه ی مدرک شناسائی معتبر دریافت نماید و بانک آن مبلغ را به کس دیگری نمی پردازد. یعنی اگر چنین چکی مفقود شود یا به سرقت برود، قابل نقد شدن نیست. ولی چکی که در وجه حامل یا آورنده (فارسی واژه ی حامل) صادر شده باشد، بعد از پشت نویسی توسط هر شخصی قابل نقد شدن است. معمولاً افرادی که در بازار مشغول فعالیت های اقتصادی هستند، از چک های در وجه حامل استفاده می کنند، چون برخی معاملات آنها به صورتی است که طی توافق تاریخ را برای مثلاً سه ماه بعد از تاریخ آن روز معامله می نویسند و طرفی که چک را می گیرد نیز، آن چک را به شخصی دیگری می دهد یا اصطلاحاً آن را خرج می کند. چک های در وجه حامل گاهی چندین دست می گردند تا در تاریخ چک به بانک می روند و معمولاً توسط شخص ناشناسی نقد می شود. بنابراین لازم به نظر می رسد که در مورد چک هایی که در وجه حامل هستند، دقت و محکم کاری بیشتری انجام دهیم.

4.مبلغ چک به عدد: در قسمت پایین سمت چپ چک معمولاً کادری قرار دارد که باید مبلغ چک را به عدد و در واحد ریال در آن بنویسیم. دقت کنید که صفرها را حتماً به صورت دایره هایی بنویسید که به عدد 5 شبیه نباشند و همچنین از نوشتن نقطه به جای صفر خودداری کنید.

5.امضاء: امضاء شخصی صادر کننده ی چک باید پای چک باشد تا این برگه معتبر گردد.

کاتی برای محکم کاری هرچه بیشتر چک و جلوگیری از سوءاستفاده یا جعل آن:

1.صفرهای مبلغ چک را به صورت دایره هایی بنویسید که به عدد 5 شبیه نباشند و از گذاشتن نقطه به جای صفر جداً خودداری کنید.

2.اگر می خواهید بین تاریخ عددی و حروفی یکی را انتخاب کنید، حتماً تاریخ را به حروف بنویسید.

3.سعی کنید از یک خودکار شخصی برای نوشتن چک استفاده کنید و از خودکار دیگران برای این کار استفاده نکنید، برخی خودکارها دارای جوهری هستند که بعد از نوشتن و گذشتن مدت زمانی، خودبه خود پاک خواهند شد و یا این قابلیت را دارند که با پاک کن، پاک شوند.

4.بر روی بخش های دست نویس خودتان نوار چسب بچسبانید.

5.در کنار امضاء خود نام خود را بنویسید تا از روی دست خط شما امکان جعل آن از بین برود.

6.مبلغ چک راکه باید روی قسمت جدا نشدنی دسته چک بنویسید، به نحوی بنویسید که بخشی از آن روی قسمت جدا شدنی دسته چک (چک) بیفتد و وقتی آن ها را کنار هم قرار می دهید، عدد کامل دیده شود.

7.در صورت لزوم می توانید از کاربن استفاده نمائید تا از جعل چک جلوگیری شود.

8.وسائلی در بازار وجود دارند که برای بالا بردن امنیت چک و اسناد بهادار استفاده می شوند. از آن جمله می توان به دستگاه پرفراژ دستی اشاره نمود. این وسیله دارای تمام اعداد و چند شکل مانند ویلگول و / روی خود است و می توانید مبلغ چک را روی آن با استفاده از این ابزار چک نمائید تا از جعل آن جلوگیری نمائید. این وسیله را به کسبه توصیه اکید می کنم.

9.امروزه با پیشرفت رایانه و حضور آن در منازل و محل کار ما، این امکان به وجود آمده است تا چک ها به کمک کامپیوتر و پرینتر (چاپگر) نوشته شوند و دیگر از دست استفاده نشود و احتمال جعل را کم کنیم. اکثر برنامه های حسابداری قابلیت چک نویسی را دارند و در ضمن نرم افزارهای تخصصی برای نوشتن چک هم در بازار به وفور وجود دارند.

10.در صورتی که چک پشت نویسی و یا قلم خوردگی ندارد روی چک به صورت مشخص بنویسید “فاقد قلم خوردگی و پشت نویسی“. در صورتی که مجبور شدید توضیحی در پشت چک بنویسید، حتما بعد از امضاء کردن دور آن توضیح و امضاء خود را با ضربدر ببندید و برای اطمینان بیشتر روی آن را چسب نواری بچسبانید.

11.در هر بخش چک که با دست چیزی می نویسید، جای خالی نگذارید و جاهای خالی را با خطوط ممتد ببندید و یا با ضربدرهای مشخص این کار را انجام دهید. مثلاً در کادر پایین چک که مبلغ چک را به عدد می نویسید، جای خالی جلوی آن را با خط ممتد پر کنید تا نتوان جلوی آن عددی دیگری اضافه نمود. این کار را برای نام دارنده ی چک و مبلغ به حروف و تاریخ نیز تکرار نمائید.

12.حتماً شماره ی چک های خود را در جایی یادداشت کنید و در دسترس داشته باشید تا در صورت سرقت دسته چک بتوانید جلوی سوءاستفاده از آن را بگیرید. همچنین در صورت امکان از چک هایی که صادر می کنید یک نسخه کپی تهیه نمائید.

چند توصیه به دارنده ی چک (کسی که بابت معامله ای قرار است چک دریافت نماید):
1.حتماً از اعتبار شخصی که از او چک میگیرد مطمئن باشید. آدرس، مغازه و یا هر نشانه ای که بعداً قابل پیگیری باشد در اختیار داشته باشید.
2.مبلغ چک را با دارایی های فرد مطابقت دهید. هرگز برای مبلغ های هنگفت از کسی که نمی شناسید چک قبول نکنید. مگر این که از دارایی و یا اعتبار وی مطلع باشید.
3.اگر در معاملات چکی را گرفتید که در وجه حامل است و کسی که از او چک را میگیرید آن را صادر ننموده است، حتماً شماره ی آن شخص و نام وی را پشت چک بنویسد تا بعداً در صورت لزوم قابل پیگیری باشد.

در ظاهر اگر پشت چک دو امضا زده بشه دیگه چک حامل میشه باید گفت طرفی که امضا میزنه میتونه اسم شخص خاصی رو بنویسه که بانک فقط نسبت به اون پرداخت کنه

البته جلوی این کار رو هم میشه به این صورت گرفت که زمانی که چک صادر میشه . اسم طرف مقابل در قسمتی که نوشته در وجه… بنویسید و روی عبارت به حواله کرد خط بزنید. اینجوری طرف اگر منتقل کنه به عنوان یک سند عادی منتقل میکنه نه یک چک.

اصول نگارش صحیح چک